دانلود فیلم رمز داوینچی 2006
این فیلم که در سال 2006 به انتشار رسیده در ژانرهای رمزآلود و دلهره آور به خوبی توانسته داستانی زیبا و دیدنی را به نمایش بگذارد. داستان فیلم رمز داوینچی The Da Vinci Code 2006 از این قرار است که پرفسور لانگدون متخصص نمادشناسی متهم پرونده قتل رئیس موزه ی لوور میشود که به درخواست نوهی مقتول به دنبال کشف قاتل و رمزی که برای آنها گذاشته میشوند. در این میان گروهی از تندروهای مسیحی قصد از بین بردن افراد دیر صهیون و نابودی رازی هستند که پایه ی کلیسا را متزلزل میکند که موفق نمیشوند و این راز که در آخر فیلم توسط پرفسور کشف میشود، همچنان باقی میماند و وفادارن آن همچنان این راز را حفظ میکنند …
درباره فیلم The Da Vinci Code 2006
فیلم The Da Vinci Code که کاربران ایرانی آن را با نام رمز داوینچی می شناسند بعد از انتشار توانست انتظارها را برآورده کند و در موضوعیتش بینندگانش را متحیر کند. در این فیلم بازیگرانی همچون Tom Hanks و Audrey Tautou و Jean Reno به ایفای نقش پرداخته و در اجرای نقش خود بی نظیر عمل کرده اند. همچنین کارگردانی این فیلم زیبا نیز بر عهده Ron Howard بوده است. این فیلم از وبگاه IMDB امتیاز 6.60 را دریافت کرده که در ژانر خود و نوع ساخت فیلم به نظر امتیاز قابل قبولی بوده است. مدت زمان این فیلم 149 دقیقه می باشد که امیدواریم نهایت لذت را برده باشید.
نظرات کاربران و بینندگان این فیلم
برخی از بینندگان بعد از تماشای این فیلم نظرات خود را با نکته های مثبت و منفی در خصوص نوع ساخت، داستان فیلم و برخی مسائل مهم ساخت در imdb به ثبت رسانده اند. این نظرات به این شکل بوده است:
-
با توجه به انتقادهای تندی که منتقدان به فیلم “رمز د Vinci” داشته‌اند، اینطور به نظر می‌رسد که ران هاوارد خودش سال‌هاست که به طور حسادت‌آمیزی از محل نگهداری جام مقدس محافظت می‌کرده و حالا به خاطر اهداف شوم (مثلا تجاری) آن را برای همه دنیا فاش کرده است. اما واقعیت این است که با وجود تمام خصومت و کینه‌توزی منتقدان، این فیلم اقتباسی نسبتاً سرگرم‌کننده از یک رمان نسبتاً سرگرم‌کننده است. هرچند این اثر نه یک شاهکار و نه یک اثر هنری به تمام معناست، اما به هیچ وجه هم آن آشغال سینمایی‌ای نیست که بسیاری از منتقدان القا کرده‌اند. رمان از نظر تاریخی چرندیاتی بیش نیست و تنها افرادی که علاقه‌مند به تئوری‌های توطئه‌های عجیب و غریب هستند، به اندازه‌ای ساده‌لوحانه‌اند که حتی یک دقیقه از آن را باور کنند. اما “رمز د Vinci” به عنوان یک اثر داستانی تخیلی، قطعا به مخاطبانش هیجانی را می‌دهد که انتظار آن را دارند. بازگویی طرح داستانی رمانی که احتمالا پس از “بر باد رفته” بیشترین خواننده را داشته است، بی‌فایده است. کافیست بگوییم یک قتل مرموز در موزه لوور، یک متخصص نمادشناسی از هاروارد و نوهی مرد مقتول را به جستجوی سرنخ‌هایی برای یافتن جام مقدس مشهور هدایت میکند. در طول مسیر، این دو یک توطئه بزرگ از سوی یک فرقه یاغی کاتولیک را کشف میکنند که هدفش محافظت از رازی است که اگر فاش شود، می‌تواند کل تمدن غرب را از هم بپاشد. با وجود موفقیت تجاری فوق‌العاده (میشود گفت بی‌سابقه) اثر دن براون، او نویسنده چندان برجسته‌ای نیست. شخصیت‌های او تقریباً بدون استثنا کسالت‌بار و تک‌بعدی هستند و دیالوگ‌هایش، زمانی که بیش از حد در توضیح واضحات غرق نمیشوند، به نظر می‌رسد نوشته‌ی دانشجوی سال اول کارگاه نویسندگی باشند. اما تنها استعدادی که انکارناپذیر به نظر می‌رسد، توانایی او در بافتن شبکه‌ای به طرز مضحکی پیچیده از کدها و سرنخ‌ها به بافتی یکپارچه و باورپذیر است. فیلم در این رابطه بسیار وفادار به رمان است. به سرعت از مکانی به مکان دیگر حرکت میکند و هرگز به ما زمان زیادی برای زیر سوال بردن منطق (یا عدم منطق) روایت یا بررسی جزئیات حفره‌های عمیق داستان نمی‌دهد. آکیوا گلدزمن، نویسنده فیلمنامه، بیشترین مشکل را در صحنه‌هایی داشته که در آن، عمل متوقف میشود تا شخصیت‌ها با جزئیات خسته‌کننده، داستان پیچیده پشت سرنخ‌ها را توضیح دهند. با این حال، این به اندازه‌ی ماهیت و طراحی رمان، تقصیر کسی است که وظیفه‌ی دشوار آوردن آن به سینما را برعهده داشته است. علاوه بر این، شاید به خاطر صرفه‌جویی در زمان و حفظ جریان فیلم، رابرت و سوفی بیش از حد سریع و دقیق به راه‌حل معماهای بی‌شمار می‌رسند، با این نگرش که “عجب! نکنه منظورش اینه که…؟” که به پوچی محض نزدیک میشود. با این حال، به طرز عجیبی، هاوارد باعث میشود که بیشتر آن کارساز باشد. شاید جدیت خسته‌کننده و ساده‌لوحانه‌ای که او با آن به موضوع نزدیک میشود، در نهایت به ما اجازه می‌دهد تا علی‌رغم قضاوت‌مان، آن را باور کنیم. تام هنکس در نقش دکتر رابرت لنگدان، استاد دانشگاهی که ناخواسته وارد این دسیسه‌های پنهانی میشود، بی‌احساس و منفعل است، اما اودری توتو در نقش سوفی، زنی که ممکن است نقش بیشتری در unravel کردن راز از آنچه خود تصور میکند داشته باشد، جذابیت ظریفی دارد. ژان رنو و پل بتانی لحظات خاص خود را به عنوان دو شخصیت منفی داستان دارند، اما این ایان مک‌کلن در نقش سر لِی تیبینگ، کارشناس همه چیزهای مرتبط با جام مقدس است که صحنه را می‌دزدد. بازی اغراق‌آمیز او به داستانی که اساساً با شخصیت‌های توخالی پر شده، جان تازه‌ای می‌بخشد.
